Dies Irae ή μέρες οργής
ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, αν δεν έχει το τρελό του σίγουρα έχει τον ιδιόρρυθμό του. Λέκο (Αλέκος) τον φώναζαν στα νεανικά του χρόνια. Τον γνώρισα ως Μπαρμπαλέκο, τότε που ήμουν μειράκιον. Για τον ιδιόρρυθμο ή τον ιδιότροπο, όπως λέγαμε τότε, υπάρχει μόνο μια συνταγή, να μην τον εναντιώνεσαι κι΄όλα πάνε μέλι-γάλα. Τον ακολουθούσαμε παίδες, πάντα στο κοντινό χωράφι του. Γιατί! Πασχίζαμε και αναζητούσαμε κάποια στιγμή της ανάπαυσής του, που θα έπαιρνε το κολατσιό του ( τυρί με αυγά βραστά ή αυγά με τυρί, κρεμμύδι αν ήταν η εποχή του, αλλά πάντα με ολόφρεσκο βρύζινο ψωμί) για να φορέσουμε τα τσαρούχια του (δηλ. πίντσες από γουρονόδερμα). Με το κατάλληλο σφίξιμο του σπάγκου τα φέρναμε περίπου στα μέτρα των πελμάτων μας. Τόσο ανάλαφρο περπάτημα, αέρινο, σχεδόν βελούδινο πάνω στο φρέσκο μαλακό χώμα, τόση συνάφεια με τη γη, που ανέδυε ολόγυρα ευωδιά γήινης ευχάριστης υγρασίας και γινόσουνα ένα μαζί της.. στον άνθρωπο δόθηκε η νόηση για να χαρεί τη φύση και να δεθεί μαζί της, να την σεβασθεί και να την συμπληρώσει...και δίπλα μας τα δυο βόδια εν στάσει κουνώντας συνεχώς τις ουρές τους για να αποδιώχνουν τις μύγες.
Τα είχε δώσει και ονόματα, (δεν είναι καθόλου φανταστικά είναι πραγματικά) το κοκκινοτρίχη κάρο και το ολόασπρο Μπέλιο [1] · αν και το βόδι είναι βόδι με την έννοια ότι δεν αντιδρά ακόμα και σ΄ένα επερχόμενο επιτιθέμενο λύκο, τούτα τα βόδια ήταν διαφορετικά. Δύο λέξεις χρησιμοποιούσε ο μπαρμπαλέκος: Brasda= αυλάκι, δηλ. ίσια για να μη παρεκκλίνουν και μένουν λωρίδες ανόργωτες και Vrt [2] για να στρίψουν.
![]() |
Tolstoi as plugman |
Επεκτάθηκα χρονικά πέραν του τίτλου της επικεφαλίδας, αλλά ο μπαρμπαλέκος είχε γεννηθεί πριν το 1895.
[1] carus = αγαπητός, πολύτιμος και στα λατινικά βέβαια.
Bellus = ωραίος.
Plug = άροτρον.
[2] vrt από το λατινικό Vertor =επιστρέφω, γυρίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου